Porównanie fotografii analogowej i cyfrowej
Fotografia cyfrowa – polega na zachowaniu wybranego kadru w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na utrwaleniu go na chemicznym nośniku światłoczułym. Do wykonywania zdjęć, w odróżnieniu od fotografii tradycyjnej (nazywanej nieprawidłowo analogową), gdzie stosuje się klasyczny aparat fotograficzny, służy sprzęt o odmiennej konstrukcji noszący nazwę: cyfrowy aparat fotograficzny.
Zalety fotografii cyfrowej:
1. Zaraz po zrobieniu zdjęcia możesz je podziwiać na wyświetlaczu LCD
2. Nie kupujesz filmów, a korzystasz z kart pamięci, które służą ci wielokrotnie
3. Przed zrobieniem odbitek na papierze masz możliwość korekcji zdjęć
4. Płacisz za odbitki wybranych zdjęć, a nie wszystkich na kliszy ; )
5. Zdjęcia możesz kopiować dowolną ilość razy pomiędzy cyfrowymi nośnikami bez utraty jakości
6. Dzięki cyfrowej archiwizacji nie zajmują ci dużo miejsca w domu, a swoje zdjęcia możesz mieć zawsze przy sobie.
7. Oszczędzasz czas na skanowaniu ; )
8. Aparaty cyfrowe o takich samych parametrach jak analogowe przeważnie są o wiele mniejsze od nich
9. Cyfrowe aparaty oferują porównywalną a niejednokrotnie wyższą rozdzielczość od aparatów tradycyjnych
10. Możliwość dołączania do zdjęć dodatkowych danych, takich jak data i czas wykonania zdjęcia, model aparatu, czas naświetlania, użycie lampy błyskowej itp. Ułatwia to przeglądanie i sortowanie zdjęć.
Fotografia tradycyjna, fotografia chemiczna – fotografia, w której nośnikiem obrazu są chemiczne materiały światłoczułe (filmy, błony, płyty, klisze, papiery itp.). W fotografii tradycyjnej dominuje fotografia srebrowa, czyli fotografia oparta na światłoczułych halogenkach srebra. Do fotografii tradycyjnej zaliczają się też szlachetne techniki fotograficzne wykorzystujące światłoczułe właściwości chromianów.
Fotografia analogowa (tradycyjna)
-nośnikiem obrazu są chemiczne materiały więc wiadomo jak wygląda wywoływanie zdjęć- znacznie gorzej niż w fotografii cyfrowej
- zazwyczaj aparaty analogowe maja dłuższa żywotność baterii
-aparaty analogowe są mało używane przez ludzi- wyparły je cyfrowe, idąc do szkoły nie bierzemy aparatu analogowego a może akurat coś nam wpadnie do oka co chcielibyśmy sfotografować,
- w tej fotografii zdjęcie nie ma tak bardzo określonej rozdzielczości jak w przypadku fotografii cyfrowej
- chcąc mieć zdjęcia na kompiuterze analogowe trzeba je zeskanować- niesie to za sobą gorsza jakosc zdjęcia
- lepsza rozpietość tonalna niż w cyfrówce
-tutaj robiąc obiekty szerokokątne uzyskujemy lepszy efekt niż gdy robimy to w cyfrówce
Budowa aparatu cyfrowego
Typy aparatów cyfrowych
- Aparaty kompaktowe – forma rozwojowa wywodząca się z klasycznych aparatów kompaktowych, charakteryzująca się zwartą budową i niewielkimi rozmiarami oraz znacznym uproszczeniem i zautomatyzowaniem obsługi. Niewielkie rozmiary przetworników, a co za tym idzie, bardzo krótkie ogniskowe stosowanych obiektywów powodują, iż aparaty te charakteryzują się dużą głębią ostrości, co z kolei powoduje, iż niekiedy nie stosuje się w nich układów ustawiania ostrości. Historycznie rzecz biorąc, to właśnie małe rozmiary przetworników i obiektywów pierwszych aparatów cyfrowych spowodowały, że wprowadzając je na rynek zdecydowano się zaadaptować do tego celu bardzo popularną w owym czasie formę tradycyjnych aparatów kompaktowych. W okresie rozwoju cyfrowe kompakty przybierały różne formy, od najbardziej zminiaturyzowanych aparatów kieszonkowych o grubości kilku do kilkunastu milimetrów, do rozbudowanych zarówno od strony możliwości regulacji dostępnych dla użytkownika, jak i wielkości matryc i obiektywów, stawiając je tym samym blisko granicy zaliczania ich do aparatów typu bridge camera.
- Lustrzanki cyfrowe - (ang. DSLR, Digital Single Lens Reflex), których konstrukcja oparta jest na klasycznej lustrzance jednoobiektywowej, gdzie błonę światłoczułą zastąpiła duża matryca, o rozmiarach porównywalnych z pojedynczą klatką filmu małoobrazkowego 24×36 mm. W optycznym wizjerze widoczny jest obraz rzutowany na matówkę bezpośrednio z obiektywu aparatu poprzez uchylne lustro zasłaniające migawkę i matrycę. W momencie robienia zdjęcia lustro unosi się, a światło kierowane jest bezpośrednio na matrycę. Istnieją również lustrzanki z lustrem półprzepuszczalnym – SLT. W takich aparatach lustro nie zmienia swojej pozycji w momencie wykonywania zdjęcia, co znacznie podnosi szybkość robienia zdjęć seryjnych[1]. Istotną zaletą lustrzanek jest również możliwość wymiany obiektywów.
- kompaktowe z wymierną optyką - (potocznie hybrydy lub DSLR-like) – szeroka grupa aparatów, których wspólną cechą jest brak optycznego układu celowniczego występującego w lustrzankach oraz brak cech konstrukcyjnych i użytkowych pozwalających jednoznacznie zaliczyć je do kompaktów. Z reguły oferują możliwość ręcznego ustawienia wielu parametrów, a pod względem rozwiązań ergonomicznych zbliżone bywają do lustrzanek. Oprócz wyświetlacza LCD przeważnie wyposażone są także w wizjer elektroniczny (EVF) zapewniający podgląd obrazu wprost z matrycy. Typowo wyposażane są również w niewymienne obiektywy zmiennoogniskowe, niekiedy o dużej transfokacji (superzoom).
